Nasza wspól­no­ta życia kon­se­krowa­nego na­le­ży do Ro­dzi­ny Za­ko­nów św. Fran­cisz­ka z Asyżu. W Re­gu­le dla wszyst­kich Braci i Sióstr tej Ro­dzi­ny św. Fran­ci­szek wska­zu­je nam spo­sób życia: za­cho­wy­wać świę­tą Ewan­ge­lię Pana na­sze­go, Je­zu­sa Ch­ry­stu­sa, żyjąc w po­słu­szeń­stwie, u­bó­stwie i czy­sto­ści.

Od­po­wia­dając na przej­mu­ją­ce wo­ła­nie Fran­cisz­ka, że Mi­łość nie jest ko­cha­na sta­ramy się po­dej­mować po­ku­tę za wła­sne grze­chy, oraz u­wiel­biać i dzię­ko­wać za wszel­kie dary Bożej Mi­ło­ści ob­ja­wione w hi­sto­rii zba­wie­nia. Czy­ni­my to na dro­gach wska­zanych nam przez św. Fran­cisz­ka za­patrzo­ne­go w Obli­cze Je­zu­sa.

Czytaj więcej: Franciszkanki

W na­szych Za­ło­ży­cie­lach Duch Świę­ty u­kształ­to­wał mi­łość wy­na­gradzają­cą jako od­powiedź na zba­wiają­cą mi­łość Boga. Obja­wio­na ona zo­sta­ła w bo­le­snym Obli­czu Pana Je­zu­sa. Kon­tem­pla­cję tego Obli­cza i życie mi­ło­ścią wy­na­gradzają­cą bł. o. Ho­norat i m. Eliza po­zosta­wi­li nam jako szcze­gól­ne za­danie.

Jezus, który wziął na sie­bie w cier­pieniu krzy­ża wszyst­kie nasze grze­chy, wy­na­gro­dził swoją mi­ło­ścią Bogu Ojcu wszel­ki grzech. Jako sio­stry Wy­na­gro­dzi­ciel­ki je­steśmy we­zwa­ne, by na­ślado­wać Je­zu­sa i włą­czać w Jego krzyż, w tym samym duchu, każde nasze nie­za­winio­ne cier­pienie, dla zba­wie­nia świa­ta.

Czytaj więcej: Wynagrodzicielki

Po­dej­mu­jąc życie u­kry­te (bez­ha­bi­to­we) prze­ka­zane nam przez na­szych za­ło­ży­cie­li bł. o. Ho­norata i m. Elizę czer­piemy wzór z życia Naj­święt­szej Ro­dzi­ny z Na­zare­tu u­ka­zane­go na kar­tach Ewan­ge­lii. Życie nasze jest na­ślado­waniem Je­zu­sa w Jego u­kry­tym życiu:

• w Na­zare­cie, gdy nie był On znany ni­ko­mu ze swego bo­skie­go po­słan­nic­twa, po­chodze­nia i po­świe­cenia się Bogu i spra­wie zba­wie­nia,
• w cza­sie pu­blicz­nej dzia­łal­no­ści, gdy nasz Pan czę­sto się u­kry­wał dla u­nik­nię­cia czci lub prze­śla­do­wań lub idąc na mo­dli­twę,
• w Naj­święt­szej Eu­cha­ry­stii, gdzie w tejże ta­jem­nicy po­na­wia się życie u­kry­te Je­zu­sa, bo On tu jest bar­dziej u­kry­ty niż w Na­zare­cie. Po­kor­ny i cichy jest dla wszyst­kich do­stęp­ny i przez nie­ustan­ną i nie na­rzu­cają­cą się Obec­ność po­cią­ga ludzi do Ojca i Jego mi­ło­ści.

Czytaj więcej: Siostry ukryte